Integracja Sensoryczna

Diagnoza

Diagnoza procesów integracji sensorycznej obejmuje:

Po każdej diagnozie następuje omówienie diagnozy w wyznaczonym terminie.

Wywiad – dostarcza informacji osobie diagnozującej o reakcjach dziecka na podstawowe bodźce sensoryczne takich jak ruch, dotyk, smaki, zapachy, dźwięk i wrażenia wzrokowe. Dostarcza również informacji o rozwoju dziecka oraz jego codziennym funkcjonowaniu.

Obserwacje swobodnego zachowania dziecka – informuje o stanie pobudzenia dziecka, skupianiu uwagi na zadaniu i aktywności, potrzebę kontroli sytuacji wokół siebie. Pokazuje jakie aktywności dziecko preferuje a jakich unika. Pozwala ocenić jakość komunikacji oraz szybkość adaptacji do nowej sytuacji, miejsca i osoby.

Próby obserwacji klinicznej SI – szereg prób – zadań, aktywności, dzięki którym jesteśmy
w stanie ocenić jak dziecko uruchamia swoje mięśnie, jaką ma równowagę, jak odbiera wrażenia z ruchu, mięśni czy skóry, jaką ma koordynacje ruchów ciała, jak pracują jego oczy, jaka jest jego lateralizacja, czy potrafi naśladować albo zaplanować czynność lub aktywność.

Testy Południowokalifornijskie SI – zestaw wystandaryzowanych testów od 4 roku życia, które dają informacje czy dziecko rozwija daną umiejętność na poziomie swojego wieku. Mogą  być one również traktowane jako próby kliniczne, kiedy dziecko nie jest gotowe do wykonania ich w pełnej procedurze testowej.

Diagnoza SI małych dzieci (poniżej 4 r.ż) – opiera się głównie na obserwacji spontanicznej aktywności dziecka podczas zabawy. Wykorzystuje się specjalne kwestionariusze, wybrane próby obserwacji klinicznych oraz dane z wywiadu.

Rodzice uczestniczą w procesie diagnostycznym jako obserwatorzy w celu lepszego zrozumienia sensorycznych problemów swojego dziecka. Ułatwia to również rodzicowi omówienie diagnozy, w której terapeuta przywołuje konkretne zadania wykonywane przez dziecko.

Omówienie diagnozy – po zakończeniu sesji diagnostycznej z dzieckiem odbywa się indywidualne spotkanie z rodzicami mające na celu szczegółowe omówienie problemu dziecka. Rodzic otrzymuje opracowany program domowy z zakresu diety sensorycznej oraz pisemną diagnozę dziecka.

Terapia

Integracja Sensoryczna to terapia, która ma na celu poprawę funkcjonowania i zachowania dziecka. Bazuje ona przede wszystkim na ruchu, jako na naturalnym sposobie rozwoju. Terapia integracji sensorycznej ma postać, ,naukowej zabawy’’, w której dziecko chętnie uczestniczy i ma przekonanie, że kreuje zajęcia wspólnie z terapeutą. Podczas terapii nie uczy się dziecko konkretnych umiejętności lecz poprawiając integracje sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe leżące u podstaw tych umiejętności, a one pojawiają się w sposób naturalny jako konsekwencje poprawy funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Terapeuta nie tyle kieruje zachowaniem dziecka, ile kreuje takie wymagania by dziecko było w stanie odpowiadać na nie coraz bardziej złożonych reakcjami adaptacyjnymi.

Turnus

Warunkiem przyjęcia na turnus SI jest aktualna diagnoza.

Turnus obejmuje: